Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Diecezji Toruńskiej

woker86 · Gość

A więc tak chciałbym wrzucić swoje Swiadectwo

Mam na Imie Tomek urodziłem sie 22 stycznia 1986 roku na Bielanach
Wychowałem sie w chrzescijańskiej rodzinie choć troche dziwnej
Mój wujek jest liderem wspolnoty ktoa oddala cale życie New Age czyli Lucyferowi przez pierwsze 6-7 lat życia mieszkałem na Bydgoskim potem przeprowadziłem sie na rubinkowo Smile

mimo ze4 cala rodzina poza moim wujkiem była za Bogiem ja jakoś w czasie dzieciństwa i okresu podstawówki wierzyłem w to ze Boga nie ma i ze jedynym Bogiem jest Szatan i tak trwałem w tym g**** do ogolniaka nie che pisać co w tym czasi robiłem ogolnie BYŁEM SATANISTA z tad zaintersowanie Metalem słuchałem takich kapel jak Black Sabbath AC/DC Behemot Satanica itp.
Po przejściu do liceum nr 12 na wyszyńskiego posedłem na jednbą z lekcji Religii i poznałem pewną osobę której jestem do dziś wdzięczny
Był to Darek G. może ktos z was go kojarzy uczy teraz w Grębocinie religii Smile

Podczas jednej z lekcji Religii przyszedł do nas pewien Kamilz Rypina i opowiedział jak Jezus zmienił jego życie po wysłuchaniu go postanowiłem sprobować i Oddałem życie Jezusowi Poszedlem na Kurs Alfa dla Chrześcijan i szukających Boga i się nawróciłem
Może nie tak odrazu bo miałem pewne opory ale po weekendzie w jabłonowie pomorskim wrociłem odmieniony słyszałem głos Pana który mówił" Synu wybaczam ci twoje grzechy zrywam kajdany grzechu ktore załozył ci Diabeł i uwalniam cie z grzechu nieczystosci.
Po tych słowach zacząłem płakać jak Bóbr żałowałem całego zycia jakie miałem
Po powrocie do sdomu zauwazyłem jak życie moje3 uległo zmianie moja rozina niestety opoza wujkiem zauwazyła we mnie dobro i pokore Smile

zgłosiłem sie po kursie Alfa do pomocy i działam na nim do dziś
Jesli chodzi o nawr ocenie to dało ono mi wiele dostałem jeden z najwspanialszych darów Ducha Swiętego Dar Uzdrawiania w duchu Sw i dar mowy jezykami oraZ wykładania ich tzn rozumiem rto co ktoś mowi jezykami. Niestety tak jak od dziecka mam wszczepiony rozrusznik serca i mam chore serce tak poo nawróceniu objawiło sie to ze mam raka Sad

Ale wzmocniony Boża wolą pokonałem raka nawet dwa nowotwory jeden zoładka a drugi nerki: ) i Dziękuje Bogu za to ze pozwolił mi na nawrócenie sie czeprie dzieki niemu z jego darów gar4sciami aKT NIKT NIE JEST DO KOŃCA ANIOŁKIEM ALE TO ZDARZA MI SIE ŻADKO ODEJŚC OD pANA ALE TEZ TK JAK SZYBKO ODCHODZE PODCZAS UCISKU TAK SZYBKO WRACAM DO NIEGO ZA TO CO ZROBIŁ DLA MNIE Smile

POZDRAWIAM I DZIEKUJE ZA PRZECZYTANIE
Chciałem przeprosic za błedy ort. itp ale ma starego kompa i jestem dyslektykiem wiec licze na wyrozuymiałośc pozdrawiam jesli macie pytania piszcie na moje gg 6504607 lub maila [link widoczny dla zalogowanych]

spokokol · Wysłany: Czw 10:27, 12 Mar 2009 Temat postu:

dzieki Tomek, ze podzieliles sie swoim swiadectwem. Niech Pan odbierze sobie Chwałę Smile

Z Bogiem

Iwona · Wysłany: Śro 17:25, 18 Mar 2009 Temat postu:

mala 26 karolina · Wysłany: Pon 23:30, 23 Mar 2009 Temat postu:

MOJE ŚWIADECTWO WIARY

Moje świadectwo wiary chce pokazać poprzez przeżyte rekolekcje zimowe, które organizował zarząd KSM-u diecezji Toruńskiej w zamku Biegrzłowskim w dniach 23-26.02. 09r. Chciałabym opisać swoje odczucia i to co wyniosłam z tych rekolekcji i co zamierzam zmienić w swoim życiu, bo podczas tych spotkań dużo myślałam nad swoim życiem i doszłam do wniosku , że jest coś nie w porządku, coś nie gra, brakuje, i miałam racje. Na początku nie sądziłam, że będę myśleć nad swoimi czynami, życiem, po prostu myślałam, ze wszystko gra. W miarę upływu czasu to się powoli zmieniało, oczywiście na lepsze. Już wiem, co Bóg chciał mi powiedzieć przez te spotkania: „czuwaj Karolino i nawiąż ze mną kontakt ”, „bądź aktywna, działaj „,”zawsze idź pod górkę i nie poddawaj się ”, ” nie bój się wezwań, odwagi jestem przy tobie”, ”kocham cię mimo wszystko i nad wszystko, co robisz i kim jesteś”. Te słowa Bóg kieruje nie tylko do mnie, ale do każdego z nas, ja je usłyszałam i mam nadzieje, ze i wszyscy. Czas pokaże, co wyjdzie z tego, czy to nam pomoże przyciągnąć innych do tej organizacji. Podczas obecnych rekolekcji wytknęłam sama swoje błędy i słabości, które muszę albo zmniejszyć, lub, a to najlepiej wyeliminować, aby być lepszym człowiekiem korzystającym z życia to, co najlepsze i go nie zmarnować. Ja zrozumiałam kilka rzeczy jedną z nich, jest to, że nie mam się bać życia, ponieważ życie dane jest od Boga i jest piękne, mam być też wolna jak ptak i wzbijać się coraz wyżej, nie baczyć na przeszkody. Obym ja i inni kaesem-owicze krzyknęli w pewnym momencie jesteśmy wolni bracia i siostry! Bo tacy mamy być i aby tak było muszę ja i muszą inni, co uważają, ze czegoś im w życiu brak przeprowadzić pracę nad sobą, a teraz jest między innymi okazja, występuje, bo przecież WIELKI POST, podczas którego jest przemiana nie tylko naszych serc, ale i ducha i sumienia poprzez postanowienia i cele wielko postne. Oczywiście te postanowienia powinniśmy sobie postawić nie tylko w wielki post, ale i przez całe nasze życie i to nie na rok, ale na dłuższą metę. Ja tak zrobiłam. Moim celem jest: w jakiś sposób przyciągnąć do nas jak najwięcej młodzieży do nas i utworzyć w swoim kościele nowy oddział, bo u mnie w kościele nie ma ksm-u, przeprowadzić codzienną medytacje, która działa i pod czas jej odmówić koronkę do Bożego miłosierdzia, znaleźć też sposób na spokój i wyciszenie, ponieważ ich mi w życiu brak, nikt w kaesemie mnie nie zna dobrze, a ja jestem osobą nerwową, choć pokazuje ze tak nie jest, bo to ukrywam. I chcę jeszcze dodać: tak Panie Jezu chcę usłyszeć to, co do mnie kierujesz, iść za tobą i dziękować za to, że dałeś mi KSM i te wspaniałe rekolekcje, bo przez nie czuje, ze nie jestem sama i zaufałam tobie” Oby Błogosławiona Karolina nasza patronka nam w tym pomogła, bo ona jest naszym przykładem jak mamy postępować i piosenka „ O KAROLINO! ” Powinna być naszym drugim hymnem! Kto ją choć raz słyszał wie dlaczego. Dodam jeszcze, że brakowało mi na tych rekolekcjach spotkania z moją przyjaciółką Bł. Karoliną, co było na początku w planie a później zniknęło, czemu? Jestem zdania, ze Bóg wie, co dla nas najlepsze i co nam potrzeba, dlatego mówię, że jeśli Bóg np. tak jak chciał żebym była na wspaniałych rekolekcjach, bo czemu? Po prostu nie ma, czego, a nawet powiem chcę abym mogła pojechać na rekolekcje letnie, ale to zależy od Boga, jeśli będzie chciał abym tam była to będę.

takie na razie daje świadectwo Smile

RaBarbara · Wysłany: Pon 23:46, 23 Mar 2009 Temat postu:

Dziękujemy za piękne świadectwo. Do mnie osobiście najbardziej dotarło jedno zdanie: "nie mam się bać życia, ponieważ życie dane jest od Boga i jest piękne". Ja też nieraz boję się życia. Ale fantastyczna myśl, przecież nie mogę się bać daru, który otrzymałam od kogoś, kto mnie kocha najmocniej na świecie!

alchemist84 · Wysłany: Śro 10:38, 25 Mar 2009 Temat postu: Re: Moje Swiadectwo

mala 26 karolina

ej co śpicie ? nie macie żadnych świadectw? Ja rozumiem , ze nie chętnie chcecie się podzielić tym z iinnymi:) ja jeszcze dodam, że po koncercie Piotra rubika który zobaczyłam w telewizji dowiedziałam się wielu istotnych rzeczy, a największą isiota było to, że mamy się nie bać mówić że kochamy , mamy isę tego niewstydzić Smile

RaBarbara

Jeśli śpicie, to się obudźcie Smile

Dawanie świadectwa jest niejako oznaką męstwa. Niełatwo jest mówić o delikatnych sprawach, ale warto. Ubogacamy w tym dziale siebie nawzajem.

mala 26 karolina

To prawda ciężko sie mówi o takich ssprawach Smile

ale czasami też jest ciężko takie sprawy ukrywać

reggaegenator

No to chyba czas na mnie, mimo że tak grzmię na was tutaj czasami, bo mi się nie podoba coś itd, ale co zrobić taki już jestem, że jak coś mi się nie podoba, to mówię wprost. Ale nie o tym.
Jak wiadomo mam na imię Greg(w zasadzie Georgos, gdyż jestem Grekiem, o czym mało kto wie.)Mając 2 miesiące przeprowadziliśmy się z rodzicami(jak podają wiarygodne źródła) do Polski. Wiadomo, Grecja to głownie kraj prawosławia. Jednak to mi nie przeszkadzało, i w Polsce przyjąłem chrzest i otrzymałem imię polskie Grzegorz Marcjan. W wieku 9 lat przystąpiłem jak inne dzieci do I Komunii świętej. Wtedy pierwszy raz otworzyłem drzwi Chrystusowi w moim sercu. Bo wiara dziecka jest wiarą najpiękniejszą.Zostało mi to do dziś. Iż wierzę w Boga jak dziecko. Całym sercem, całemu Mu ufam, Kocham Go jak dziecko. W wieku szkolnym, tak to ujmę, postanowiłem zostać ministrantem,co też uczyniłem. I to nie z myślą o sobie i pod publiczkę, jak to czasami ludzie robią, ale z potrzeby serca. Bo czułem,że tam jest moje miejsce. Służyć przy ołtarzu Pana. Parę lat potem otrzymałem święcenia lektoratu. Następnie przystąpiłem do egzaminów maturalnych. Oczywiście bez mszy i Komunii na maturę nie szedłem. Modlitwa do św. Józefa z Kupertynu i pełen Ducha Św. przystępowałem do kolejnych egzaminów, które zaliczyłem na 90% i więcej każdy(wszystkie rozszerzone). I wtedy złożenie papierów na studia. Modlitwy, czekanie itd. I się udało. Dzięki Łasce dostałem się na medycynę, jestem już na kolejnym roku, zdaję wszystko na piątki. A wszystko to dzięki Temu, który mnie umacnia.

To tak po krótce, jeśli chcecie wiedzieć więcej, napiszcie PW.

mala 26 karolina

Pięknie to gregu przestawiłeś i dzięki że przedstawiłeś nam swoje świadectwo Smile

Ja też tak jak ty jesli chodzi o komunię św. i bierzmowanie , oraz KSM czy bielanki nie zrobiłam tego podbublikę ale z potrzeby serca , służenia czy przynależności i tez czuję Że nie jestem sama Smile

modlitwa nam w życiu bardzo pomaga Smile

P.s ja też wolę jak ktoś mówi wprost niczego nieukrywając i jak mi się nie podoba też od razu mówię Smile

Anka

To może teraz kolej na mnie.
Dla mnie pierwsza komunia nie była jako takim przełomem w życiu duchowym. Moi rodzice od dawna nie dawali mi żadnego przykładu pod tym względem. Nie pamiętam nawet kiedy ostatni raz byliśmy razem w niedzielę w kościele. Tak więc pierwsza komunia polegała chyba tylko na samym fakcie jej przyjęcia a nie jakimś głębszym przeżyciu. Gdy byłam w czwartej klasie podstawówki wszystko się zmieniło czyli stosunkowo nie znów tak późno. Moja pani od religii pewnego razu prosiła mnie żebym przeczytała czytanie podczas niedzielnej mszy. Zgodziłam się. Nawet mi się to spodobało i choć nie czytałam co tydzień to jednak już nie opuszczałam żadnej Eucharystii. Tak mnie to wciągnęło, że zapisałam się również do Szkolego Koła Caritas. Moim marzeniem było pomaganie ludziom i głoszenie przy tym Ewangelii. Niestety, poważne prblemy i kłótnie z mamą zrujnowały mnie psychicznie na tyle, że byłam zdolna do najgorszego. To było jakoś na początku gimnazjum. Uchroniło mnie od tego jedno: zupełnie przez przypadek spojrzałam na krzyż. Rozpłakałam się wtedy jak małe dziecko. Od tamtej chwili myśl o służbie Bogu nabierała coraz to większej mocy. Teraz po prawie trzech latach jestem wręcz pewna co chcę robić w życiu i ze wszystkich sił chcę podążać za tym co Bóg mi przeznaczył. Wierzę, że mam zadanie, które muszę za wszelką cenę wypełnić.
To tak w dużym skrócie Smile

Pozdrawiam Smile

reggaegenator

Będziesz siostrą?

mala 26 karolina

nie trzeba być siostrą żeby pomagać innym i głosić ewangelię , to przecież może każdy człowiek, a nawet powinien Smile

ja też od strony rodziów nie miałam sparcia lecz na pierwszą komunię miałam , tylko babcia od samego początku aż do końca swego życia spirała mnie, dzięki jej za to ! Smile